مروری کوتاه برنقش رجوی در انقلاب 57 نشان می دهد او چه قبل و چه بعد از این انقلاب بزرگ از تاثیر گذاری مثبت و فعال برخوردار نبوده و بخصوص قدرت تخریب بالایی در امتداد این انقلاب مردمی داشته است. قبل از هر چیز به همه شهدای این قیام درود می فرستیم که با خون خود رژیم وابسته شاه را ساقط و جانشان فدای انقلاب کردند. سر فرقه مجاهدین از مبارزات خود به وفور یاد می کرد و یا اجیر شدگان خود را مامور نوشتن و قرائت زندگینامه انقلابی گری می نمود که اسناد ساواک شاه نشان داد که او یک زندانی وا داده و ندامت پیشه در زمان شاه بود که به یمن مردم توانست در سال 57 از زندان خارج شود. رجوی در ابتدای انقلاب بجای سپاسگذاری از مردم، بلافاصله چون نفوذ اجتماعی قابل توجه ای نداشت با در پیش گرفتن خشونت و آماده سازی به ورود به این مرحله به طرح شعارهای هیجانی و ضد امپریالیستی و نیز گرفتن پادگانها و غارت سلاح های آن کرد تا بتواند غیر ازآن چیزی که هست وانمود شود. سازمان در صدد بود با تسلیح شدن و یا به قولی ایجاد میلیشا ( شاخه نظامی )، ارتش را غیر کارآمد و بی خاصیت نشان دهد تا بتواند راه را برای تصاحب این انقلاب که کمترین نقش درآن داشت هموار نماید.خیانت آقای رجوی در برابر روند دموکراسی خواهانه مردم هنگامی بیشتر رو شد که او به قانون اساسی رای نداد و در همان زمان خود را کاندیدای ریاست جمهوری کرد و در سی خرداد سال 1360 در شرایطی که خاک ایران مورد قرار گرفته بود ستون پنجم دشمن شد و در سالهای بعد عملاً و آشکارا یک مهره سوخته شده در دستان صدام بحساب می آمد. ملاحظه می شود امپریالیسم دشمن خلقها دوست سازمان مدعی انقلاب و انقلابی گری شده است و رجوی که مفقود الاثر شده راه خیانت بار آن توسط زن فرقه دنبال می شود.
طلیعه آزادی انقلاب ,رجوی ,نشان منبع
درباره این سایت