افشا گری های یکی از جدا شده ها که خوشبختانه اکنون در آلمان اقامت دارد باعث خوشحالی ما اعضاء و قربانیان درونی سازمان رجوی است که تمام ظلم و فشارهای داخلی را بر ملا ساخته است هر چند که این روشنگری ها در محور فردی هنوز ادامه دارد .آقای نادری دروغ ها و سند سازی ها در قبال بیماری و یا تحت فشار گذاشتنش توسط تشکیلات را بخوبی مجسم و ارائه کرده است و ای کاشکی قبل از این که یقه قربانیان رجوی و دوستان سابقش را بگیرد و برای اثبات وجدان انسانی، بیشتر حقایق و اوج روش های سرکوب رجوی و پایمال کردن حقوق ابتدایی اعضاء را گزارش می کرد.
ایشان نسبت به آقایان سعدالله سیفی و بهمن اعظمی جسارت کرده و آنها را مزدور خطاب کرده است. همان راهی که دقیقاً رجوی به پیش برد تا اهداف پلید واسارت افراد را رقم بزند و این جدا شده عزیز می داند و می فهمد این موضوع ابعاد عظیمی را در بر می گرفت و اعضاء قدیمی، جدید و یا هر زن و مردی را شامل می شد. این دو تن جدا شده که در آلبانی رها شده و مریم قجر با تبانی با کمیساریا درخیابان تنها گذاشت و با کمک دوستانشان توانستند دوام بیاورند تنها تقصیرشان افشای ظلمی است که در حق خود و دیگر دوستانشان اعمال شده است. آیا بنظر آقای سیامک عزیز این گناه تلقی می شود یا کارهای فرقه و کسانی که به ظاهر جدا شده و یا ناف آنها به رجوی وصل است!!
قربانیان فرقه ای که زمان زیادی محبوس بوده نجات آنها از سیستم، محال و یا دارای عواقب است که شامل یکی از بدترین فرقه های عصرحاضر یعنی فرقه مجاهدین هم می باشد، سرگذشت آنها تکان دهنده است و خیلی ها هنوز در صورتی که جدا شده اند کابوس های آن را می بینند و هیچ موقع نمی توان جای جلاد، شکنجه و افسونگر را با قربانی جابجا کرد و یا برای عافیت جویی به قربانیان تاخت .
طلیعه آزادی رجوی ,فرقه ,کرده ,آقای ,اعضاء ,قربانیان ,آقای سیامک منبع
درباره این سایت